ฟังดูเหมือนจะขัดแย้ง

ฟังดูแล้วเหมือนจะขัดแย้งในตัวเอง...

เมื่อก่อนสมัยทำงานอนุรักษ์..จะรู้สึกอินส์ มาก..เมื่อได้ยินเพลง"เขาใหญ่2" ในเนื้อหา.."เล่นกอล์ฟลานกว้าง เป็นล้านๆ ตารางวา แค่มีเจตนาให้ลงหลุมเล็กนิดเดียว พ่อเจ้าประคุณสนุกกี่คนกันเชียว ทำท่าสุดแสนหวาดเสียว เมื่อลูกวิ่งลงหลุมรู.." แอนตี้อย่างมากมาย..
เขาว่ากันว่า "เกลียดอะไรจะได้อย่างนั้น" เป็นอย่างนี้ นี่เอง..

นึกถึงคำพูดของประธานโอ๋..แห่งชมรมอนุรักษ์ฯ เคยพูดไว้เมื่อวันที่เราไปอำลากันที่เขาแผงม้า..

"ผมไม่ขอสัญญาว่าจะไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม..มันเป็นไปไม่ได้ในชีวิตจริงเพราะผมทำงานด้านวิศวกรรม ต้องมีผลกระทบบ้าง..แต่ขอสัญญาว่า..จะพยายามรักษาและดูแลให้กระทบกระเทือนให้น้อยที่สุด" 

พอมาถึงตัวเอง...โอ้โห..หนักกว่าแฮะ..จากบทเพลงที่เราร้องตะโกนลั่น คุรุสัมมนาคาร รวมถึง ตะโกนข้ามเขาแผงม้าในเวลานั้น...มาถึงวันหนึ่ง..มีอันต้องเข้ามาทำงานในสนามกอล์ฟ..ที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน..ว่าจะมาบรรจบกันได้ กับอาชีพของเรา..."สถาปนิกโครงการ"..บังเอิญเป็นบ้านในสนามกอล์ฟ..เฮ่ออออ!!!!!

เคยนั่งคุยกับเพื่อนถึงอนาคต ที่ฝันอยากอยู่แบบเงียบสงบ ในหมู่บ้านเล็กๆ ตอนที่ไปใช้ชีวิตอยู่หมู่บ้านคลองทรายเรามีความสุขกันมาก ..ทุกคนมีชีวิตและสภาพแวดล้อมทางครอบครัวที่แตกต่างกัน วันหนึ่งเราได้มาเจอมารวมตัวกัน ใช้ชีวิตเรียบง่ายด้วยกัน ทำสิ่งดีดี ร่วมกัน..สิ่งเหล่านี้ทำให้เรามีความสุข และมีความฝัน หลายคนฝันอยากใช้ชีวิตที่สงบสุข เรียบง่าย อยู่ป่าเขาตามประสา บ้างก็อยากเป็นครูสอยเด็กตามดอย ตามหมู่บ้านทุรกันดาน แต่ในความเป็นจริงไม่สามารถที่จะทำตามฝันได้เสมอไป..ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายสิ่งหลายอย่าง..แต่ก็มีเพื่อน และพี่ๆ น้องๆ ในชมรมหลายคน ที่เดินตามความฝันของตนได้สำเร็จ นั่นด้วยสภาพแวดล้อมทางครอบครัวเอื้ออำนวย..แต่อีกหลายคน รวมถึงพวกเราด้วย ที่ไม่ได้มีสภาพครอบครัวที่พร้อมจะทำอะไรก็ได้ตามใจฝัน แต่เรายังต้องดิ้นรน ต่อสู้ในสภาพสังคมปัจจุบันเพื่อให้ได้มาซึ่งปัจจัยทางสังคม ยังต้องดูแลพ่อแม่ ดูแลครอบครัว อีกมากมาย..

แต่ชีวิตในสนามกอล์ฟก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่เราเคยคิด หรือจากภาพที่เราเคยวาดไว้ในสมัยก่อน "เขาต้องตัดต้นไม้ใหญ่กี่ต้น เพียงเพื่อจะมาปลูกหญ้าให้เป็นสนามเขียวๆ" ที่อื่นเป็นอย่างไรไม่ทราบ แต่อย่างน้อย สนามกอล์ฟที่เราไปอยู่ ก็ไม่เคยตัดตันไม้ใหญ่แม้แต่ต้นเดียว  เพียงปรับพื้นที่รกร้างให้เรียบแล้วปลูกหญ้าแต่หาไม้ประดับอื่นๆ มาตกแต่งเท่านั้น..ก็รู้สึกดีขึ้นมานิดหนึ่ง..ขอบคุณเจ้าของสนาม..(แต่เวลาครบทีมครบแก๊งค์กับพี่ๆ ที่ทำงานสนาม ก็ยังแอบตะโกนร้องเพลงนี้ ตอนดึกๆ หลังแค้มป์พักคนงานเหมือนกันนะ..แล้วก็มองซ้ายมองขวา เจ้านายจะได้ยินมั้ยเนี่ย..เขาจะไล่เราออกมั้ยเนี่ย!!)